Rond het veld stonden de toeschouwers rijen dik, voor zover ik me kan herinneren zeker 3.000 mensen. ‘De Boys’ voetbalde toen in de hoogste amateurklasse van Nederland, met spelers als Leo Schats, Gerard van der Veen, Nico Wagemaker en Rob Schutz, die ook doelman was van het Nederlands amateurelftal. Het werd een gelijkspel en omdat de Boys z’n laatste duel verloor, kroonde DCG zich tot kampioen later zelfs tot landskampioen.

Kaasstad-toernooi

Ik was erbij, samen met Boys-pupillen als - voor zover ik nog weet - Jos Kroon, Peter Kooij, Jos Wijte en Eugène Weel. Jongens met wie ik tot en met de B-junioren zou voetballen in allerlei mooie jeugdelftallen. Ook wij speelden vaak voor die tribune op het hoofdveld van de Boys, met als hoogtepunt onze partij op het Kaasstad-toernooi tegen Ajax B1 die in 0-0 eindigde en voelde als een glorieuze overwinning.

Apetrots was ik als ik dáár mocht voetballen. Voor die fraaie tribune langs het hoofdveld. Die niet eens echt imposant was. Maar wel onmiskenbaar bij de club horend en niet weg te denken. De tribune waar talloze mensen onwijs veel voetbalplezier hebben beleefd. Later zat ik er enkele keren als verslaggever van wedstrijden van Boys 1.

Nu blijkt dat de gemeente Alkmaar, eigenaar van de tribune, deze prachtvoorziening afzichtelijk heeft gesloopt. Want: geen geld voor de sanering van de asbest golfplaten op het dak. En rottend houtwerk, gevolg van het feit dat de boel de laatste jaren amper is onderhouden.

Best triest dat er in dit geval zo weinig historisch besef is binnen de muren van het stadhuis.

Bron: Noordhollands Dagblad